Tuesday, February 14, 2012

ചിരി

രക്തം തിളച്ചാവിയാവുമ്പോളും
കരയില്ല  ഞാനെൻ അശ്രുനീർ-
കണങ്ങളിൽ നിറയുന്ന വിഷ-
ബിന്ദു ഭൂമിയെ കരിക്കാതിരിക്കുവാൻ

കരളിൽ കൂർമുള്ളു കോറിടും നേരവും
കരയില്ല ഞാനെൻ അശ്രുനീർ-
കണങ്ങളിൽ നിറയുന്ന വേദന
യെന്നമ്മയാം ഭൂമി സഹിച്ചീടുകില്ല

കൈകളിൽ കൈവിലങ്ങിൻ ക്രൂര
ഭാരമേറുമ്പോളും കരയില്ല ഞാനെൻ
അശ്രുകളങ്ങൾ തൻ ഭാരമീ കുഞ്ഞു-
മുല്ലയെ വന്ധ്യയായ് മാറ്റിടാം.

ഹൃദയത്തെ കരിന്തേളു  നക്കിടും-
നേരവും കരയില്ല ഞാനെൻ അശ്രു-
നീർത്തുള്ളിതൻ ക്രൌര്യമീ
ശാന്തയാം ആഴിയെ ക്രൂരയായ് മാറ്റിടാം.

കാലിൽ വിഷമജ്വര വിഷമേറിടും-
നേരവും കരയില്ല ഞാനെൻ അശ്രു
കണങ്ങളിലൊളിക്കുന്ന ക്രോധമീ
അരയാലിനെ പോലും വിഷലിപ്തമാക്കിടും.

കരളും ഹ്രുദയവും നോവുന്ന നേരവും
ചിരിച്ചിടാം ഞാനെന്നുമെൻ ചിരികൾ
തൻ മുത്തിനാലീ പ്രപഞ്ചവും മനുഷ്യനും
വർണ്ണത്തിളക്കത്താൽ ശോഭിക്കുമെങ്കിൽ.

എന്റെ നോവിലും നിങ്ങൾ ചിരിച്ചെങ്കിലാ
ചിരിയെന്റെ വേദന സുഖമായ് മാറ്റിടും
നിങ്ങൾ ചിരിക്കുവാൻ ഞാൻ ചിരിച്ചീടണ
മെന്നറിഞ്ഞെന്നും ഞാനും ചിരിച്ചീടാം.

1 comment:

  1. എന്റെ നോവിലും നിങ്ങൾ ചിരിച്ചെങ്കിലാ
    ചിരിയെന്റെ വേദന സുഖമായ് മാറ്റിടും
    നിങ്ങൾ ചിരിക്കുവാൻ ഞാൻ ചിരിച്ചീടണ
    മെന്നറിഞ്ഞെന്നും ഞാനും ചിരിച്ചീടാം.

    ReplyDelete