Tuesday, February 14, 2012

വിരഹം

ഒരു ഇലക്കുമ്പിളിൽ
സ്നേഹത്തിൻ
തീർഥജലവുമായ്,
 ഇരുണ്ട രാത്രിക്ക്
വെളിച്ചമാമൊരു
കുഞ്ഞു മിന്നൽ
മന്ദഹാസമായ്,
കാതിനെ പ്രകമ്പനം
കൊള്ളിക്കും
ഉത്സവപ്പറമ്പിൻ
മുഴക്കമായ്
വാടി നിന്നോരിലകളെ
തളിർപ്പിച്ചോടി
വന്നോരു
തുലാവർഷപാതമേ,
പിന്നെയെങ്ങോട്ട്
പോയെങ്കിലും
ഞാനിന്നുമറിയുന്നു
 നിൻ മൃദു ചുംബനത്തിൽ
നിറയും നിർമ്മല-
സ്നേഹത്തിൻ
അവാച്യമാം സുഖം...!

ഒരു കാറ്റൂഞ്ഞാലാടി
ഓടി വന്നെൻ
അരികിലിരുന്നു നീ
എൻ കാതിലോതിയ
 മുത്തശ്ശിക്കഥകൾക്കവസാനം
വിടപറഞ്ഞകലും
വിരാസ യാമങ്ങളിൽ
മ്രുദുല ഹ്രുദയത്തിൻ
ഭാരമേറും
വേദനകളൊക്കെയും
നയനങ്ങൾ
നിറയുന്ന അശ്രു
ബിന്ദുക്കളായ് മാറവേ
നീയവയൊരു
ചാറ്റൽ മഴയാക്കിയീ
വരളും ഭൂമിയെ
കുളിർപ്പിച്ചിരുന്നുവോ...?

No comments:

Post a Comment